Mirjam’s Memoires – Wat wil je worden als je later groot ben?

“En? Wat doe jij voor werk?” Daar is die vraag weer. Ik voel de angst weer in mij opkomen. Wat zal ik zeggen? Het perfecte antwoord of het juist passende antwoord? Van binnen raak ik altijd in paniek bij het horen van die vraag. Wat zal ik antwoorden? Pas ik me aan op degene die de vraag aan me stelt of vertel ik wat ik nu doe, terwijl ik nog niet tevreden ben met wat ik doe?

Wat wil je worden als je groot bent? Voor mij is die vraag beangstigend om te beantwoorden. Ik ben zo vaak veranderd van baan en niet altijd vrijwillig, dat ik moeite heb om te vertellen wat ik doe. Ik denk regelmatig dat er iets mis met me is.

Wat is een succesvolle carrière? 

Waarom lukt het me niet om te blijven bij een organisatie? Ik pas niet in het standaard plaatje wat mensen in onze cultuur voor ogen hebben dat een succesvolle carrière inhoudt. Succes is dat je werkt in 1 branche en/of je klimt omhoog bij dezelfde werkgever. In ieder geval weet je langer te blijven dan 1,5 jaar in dezelfde functie. Dat is mijn record en verdient geen schoonheidsprijs. Het hoort toch niet om alsmaar niet verlengd te worden of ontevreden te zijn over mijn werk?

Mijn carrière is er niet eentje die past bij het succesvolle pad, maar het is wel mijn carrière. Ik ben heel goed geworden in opnieuw beginnen. Ik ben niet bang om nieuwe dingen uit te proberen, nieuwe dingen eigen te maken en nieuwe mensen te ontmoeten. Ik ben veerkrachtig en heb steeds vaker geleerd om uit mijn comfortzone te stappen. Dat maakt mij iemand die beweegt en zelfs houdt van verandering. Ik neem alles wat ik leer mee in mijn volgende ervaring, dus ik begin nooit vanaf nul.

Waar ik spijt van heb

Waar ik spijt van heb, is vooral dat ik zelf niet achter het stuur ben gaan zitten en het gesprek ben aangegaan. In plaats daarvan onderdrukte ik mijn gevoelens. Ik durfde mijn onvrede niet te uiten bij de juiste personen uit angst om afgewezen te worden. Ik wilde zo graag blijven dat ik me ben gaan aanpassen. Het niet uiten en zelf actie nemen op wat mijn gevoel me zei, was eerlijk gezegd de grootse fout die ik heb gemaakt. Ik wilde zo graag blijven en erbij horen dat ik meer van mezelf vervreemd ben. Dat leidde uiteindelijk weer tot meer ontevredenheid. Zo hield ik zelf iets in stand.

Luisteren naar hummen in mijn buik 

Luisteren naar mijn gevoel, dat is wat ik nu beter doe. Ik probeer mijn eigen gevoel te volgen en een carrière te creëren die ik zelf wil. Ik volg mijn nieuwsgierigheid en een onderbuik gevoel dat aangaat als ik het leuk vind. Een soort hummen in mijn buik. Ik kan hoe het in het verleden is gelopen niet veranderen, maar wel accepteren dat het zo gelopen is. Dit maakt me gelukkiger. Als ik voel dat het voor mij niet klopt of tijd wordt om te stoppen, dan geef ik dat aan. Ook lukt het me beter om te gaan als anderen mij afwijzen. De opgedane kennis en ervaring kan ik altijd ergens anders weer toepassen, vaak zelfs zonder dat ik het van tevoren had kunnen voorspellen en dromen. De wereld heeft mensen nodig die buiten het standaard plaatje vallen, die vreemde eendjes durven zijn. Innovatie, veerkracht en aanpassingsvermogen is zo waardevol. Elke carrière doet er toe, overal doe ik ervaring op. Ik doe er toe.

Wat wil ik worden als ik groot ben?

Wat wil ik worden als ik groot ben? Ik ben 45 jaar en ik weet het antwoord nog steeds niet precies. Meer mezelf zijn, is nu mijn antwoord. Wat dat precies inhoudt, weet ik niet. Ik ontdek het gaandeweg. Ik trek me daarbij minder aan wat anderen daarvan vinden. Dit is mijn mening en mijn gevoel en dat doet ertoe. Punt.

Herken je jezelf of collega’s uit je team in bovenstaand verhaal van mij? Ik kan jullie helpen uit je oude verhaal te stappen. Het is zo belangrijk om jezelf waardevoel te voelen en stevig te durven staan. Jezelf kwetsbaar durven opstellen, je eigen verwachtingen te managen en mild te zijn naar jezelf. Daardoor wordt werken lichter en voel je je meer voldaan.

De manier waarop ik te werk ga, is vanuit de visie dat je er mag zijn. Dat staat los van je doen, van wat je presteert. Als jij vind dat je er mag zijn en dit van binnenuit voelt, dan ga je heel anders doen. Je voelt je minder afgewezen door anderen en bent minder bezig je te vergelijken met anderen. Je staat er gewoon en als je een mening hebt, dan geef je die. Als je je beter voelt, van binnenuit, dan wordt je gedrag naar buiten toe ook anders. Dat vraagt moed en mildheid.

In de verbindende bijeenkomsten die ik organiseer begin ik altijd met dit vertrekpunt, dichtbij jezelf. Alleen door dichtbij jezelf te zijn, en dit te voelen, kom je nader tot elkaar. 

Wil je meer weten wat ik voor jou of je team kan betekenen? Neem gerust contact met me op. 

Nieuwsgierige groet,

Mirjam de Nooij-Wittenberg | www.meervoorelkaar.com | 06 48 42 02 00

april ’22

Wat wil je worden als je later groot bent?